Αν θέλετε ένα χορτοφαγικό γεύμα στη Σεούλ, μπορείτε να δοκιμάσετε το Ritz-Carlton, όπου οι σερβιτόροι πιθανότατα έχουν εκπαιδευτεί να μην χλευάζουν τις περίεργες γαστρονομικές απαιτήσεις των ξένων. Για αυθεντικό κορεάτικο φαγητό, ωστόσο, μπορεί να είστε κολλημένοι με το kimchi και την δυσπιστία. Οι Νοτιοκορεάτες είναι παθιασμένοι σαρκοφάγοι, όπως η Han Kang είναι εδώ για να επιβεβαιώσει στο προκλητικό νέο της μυθιστόρημα, The Vegetarian.
Η λιγομίλητη νοικοκυρά Yeong-hye είναι εντελώς ασυνήθιστη από κάθε άποψη, σύμφωνα με τον σύζυγό της - μέχρι που, δηλαδή, αποφασίζει να πετάξει όλο το κρέας στην κατάψυξή τους. Είχα ένα όνειρο είναι η μόνη της εξήγηση. Το μυθιστόρημα είναι δομημένο ως τρίπτυχο, το καθένα υπογραμμίζοντας την αντίδραση ενός διαφορετικού μέλους της οικογένειας στην ανόητη επιλογή του Yeong-hye. Μόνο στην πρώτη ενότητα μας προσφέρεται οποιαδήποτε άμεση πρόσβαση στα κίνητρα της Yeong-hye, μέσα από τα αιματοβαμμένα όνειρά της για σφαγή ζώων.
Αυτά τα απαίσια όνειρα έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τον χωρίς φαντασία σύζυγο της Yeong-hye, ο οποίος περιμένει την απόλυτη πίστη της. Η ίδια η ιδέα ότι θα μπορούσε να υπάρχει αυτή η άλλη όψη της, μια όπου έκανε εγωιστικά ό,τι ήθελε, ήταν εκπληκτική. Ποιος θα το φανταζόταν ότι θα μπορούσε να είναι τόσο παράλογη; Ο πατέρας της, επίσης, διεκδικεί, πώς μπορείς να αποκαλείς τον εαυτό σου κόρη μου;
Ο Kang θεωρεί τη χορτοφαγία ως μια φεμινιστική επιλογή, μια εξέγερση ενάντια στον κομφορμισμό και την πατριαρχία — ειδικά όταν ο Yeong-hye, που πάντα του άρεσε να πηγαίνει χωρίς σουτιέν, αρχίζει να ξεγυμνώνεται σε δημόσιους χώρους.
Το δεύτερο τμήμα του μυθιστορήματος, μετά το διαζύγιό της, αφηγείται ο κουνιάδος της. Μπορεί να μην έχουν πολλούς γενειοφόρους hipster vegans στην Κορέα, αλλά προφανώς έχουν το μερίδιό τους από avant-garde καλλιτέχνες που παράγουν μικτές καλλιτεχνικές παραστάσεις και αυτός ο καλλιτέχνης, που έχει εμμονή με την Yeong-hye (συμπεριλαμβανομένου του σημάδια στους γλουτούς της), θέλει να πρωταγωνιστεί στη νέα του δημιουργία. Ζωγραφίζει λουλούδια στο σώμα της και την κινηματογραφεί, στοχεύοντας σε μια αίσθηση ότι όλα έχουν πάρει κάποια εξωγήινη μορφή. Αλλά δεν είναι αρκετό. Πείθει μια φίλη του καλλιτέχνη, επίσης περίτεχνα ζωγραφισμένη, να κάνει σεξ μαζί της στην κάμερα. Ούτε αυτό είναι αρκετό. Ένας αναγνώστης μπορεί να μαντέψει πού θα φτάσει η τέχνη του που πιέζει τα όρια. Η Kang έχει πολλά να πει για την περίπλοκη φύση του ανδρικού βλέμματος, αλλά η πραγματική έκπληξη είναι πώς νιώθει η Yeong-hye για την αντικειμενοποίησή της. Προς έκπληξη της καλλιτέχνιδας, ένα σώμα βαμμένο με λουλούδια την στρέφει σοβαρά.
Αυτό συμβαίνει γιατί πιστεύει ότι γίνεται φυτό. Σε μια ψυχιατρική πτέρυγα τρία χρόνια αργότερα, δεν είναι πλέον χορτοφάγος. είναι ανορεξική. Ισχυρίζεται ότι δεν χρειάζεται καθόλου φαγητό. Πηγαίνει να περιπλανιέται έξω στη βροχή γυμνή για να μπορέσει να φωτοσυνθέσει σωστά. Η αδερφή του Yeong-hye, In-hye, αφηγείται αυτή την ενότητα. Μια αφοσιωμένη μητέρα και ιδιοκτήτρια μιας επιτυχημένης εταιρείας καλλυντικών, η In-Hye είναι το μόνο μέλος της οικογένειάς της που δεν έχει εγκαταλείψει την αδερφή της που νοσηλεύεται. Κάνοντας το καθήκον της καθώς η Yeong-hye παρασύρεται περαιτέρω στην τρέλα, την κάνει να συνειδητοποιήσει ότι η ίδια έχει περάσει όλη της τη ζωή ως παιδί που δεν είχε ζήσει ποτέ, περιοριζόμενη από τις κοινωνικές προσδοκίες.
Μόνο το μικρό παιδί Yeong-hye, In-hye και In-hye's έχουν ονόματα. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες αναγνωρίζονται από τα αρχικά τους, τύπου Κάφκα. Πράγματι, το θέμα και ο τόνος του Κανγκ οφείλουν πολλά στον Κάφκα, ιδιαίτερα στον Καλλιτέχνη της Πείνας, ο οποίος παρουσιάζει παρομοίως έναν πρωταγωνιστή που σιγά-σιγά χάνεται και μια περίτεχνη εκτεταμένη μεταφορά για την παραγωγή τέχνης σε μια συμβατική κοινωνία.
Η καφκική ποιότητα εξαρτάται από την απόδοση του σουρεαλιστικού με έναν ήρεμο, σχεδόν νεκρό τρόπο — θυμηθείτε ότι ο Γκρέγκορ Σάμσα, όταν ανακάλυψε ότι έχει μετατραπεί σε γιγάντιο έντομο στη Μεταμόρφωση, ανησυχεί μήπως χάσει το τρένο του. Η Kang παρουσιάζει τη μεταμόρφωση της ηρωίδας της καθαρά και απαθή, αν και υπάρχουν κενά στο μελόδραμα που καταστρέφει τη διάθεση, όπως όταν, αναλογιζόμενη την απάντησή της σε έναν συζυγικό βιασμό, η In-Hye ξαφνικά έβρισκε τον εαυτό της να θέλει να μαχαιρώσει στα μάτια μαζί της chopsticks, ή ρίξτε το βραστό νερό από το βραστήρα πάνω από το κεφάλι της. Αλλά ως επί το πλείστον, αυτό που κάνει το The Vegetarian ελκυστικό είναι η ελεγχόμενη φωνή. Είτε ο Yeong-hye κάνει κάτι σχετικά φυσιολογικό όπως το να αρνείται το γλυκόξινο χοιρινό είτε το παράξενο όπως το να πιάνει και να τρώει ένα ζωντανό πουλί ενώ είναι γυμνό σε έναν δημόσιο κήπο, η φωνή παραμένει ψύχραιμη ρεπορτάζ.
Κάτοικος Νότιας Κορέας, ο Kang σπούδασε δημιουργική γραφή στο Iowa Writers’ Workshop, στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα. Αυτό είναι το πρώτο της μυθιστόρημα που κυκλοφορεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, αν και είναι ήδη μια σταρ της λογοτεχνίας με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στο σπίτι. Η μετάφραση της Ντέμπορα Σμιθ, που αρχικά προοριζόταν για δημοσίευση στην Αγγλία, έχει μερικές περιστασιακά ταραχώδεις βρετικισμούς. (Οι χαρακτήρες σε αυτό το μυθιστόρημα απογυμνώνονται κυλόττα , μια λέξη που ένα αμερικανικό κοινό μετά βίας μπορεί να διαβάσει χωρίς snickers.) Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς ότι σε μια κοινωνία τόσο περιοριστική όπως η Νότια Κορέα του Kang, αυτό το μυθιστόρημα θα μπορούσε να φαίνεται ιδιαίτερα τολμηρό. Για τους δυτικούς αναγνώστες, αυτό που είναι πιο σοκαριστικό είναι ο μη απολογητικός σεξισμός ενάντια στον οποίο επαναστατεί η ηρωίδα.
Λίζα Ζάιντνερ Το τελευταίο μυθιστόρημα του είναι το Love Bomb. Διδάσκει στο πρόγραμμα MFA στο Πανεπιστήμιο Rutgers στο Camden.
Ο χορτοφάγοςΤου Han Kang
Μετάφραση από τα κορεατικά από την Deborah Smith
Hogarth. 188 σελ. 21 $
